سڪ سوز ۾ دل ساڙي
محبت جا ڪي مچ ٻاري
ڪا سارَ ته لهبي آ
ڌوڻيو ٿا وڻ ناهيان
ساڙيو ٿا پهڻ ناهيان
جندڙي کي جهونجهاڙي
ڪا سارَ ته لهبي آ
دل واري عجوبي کي
ڪنهن عيد جي تحفي کي
الماريءَ ۾ ٽاري
ڪا سارَ ته لهبي آ
ڪوئيل ٿي ڪوڪاري
تبسم ٿو توکي ساري
ڪنهن شام شفق ڌاري
ڪا سارَ ته لهبي آ
